Cytat:
Odpowiadając na pytanie gdzie są dokumenty jeńców. Wg mnie w Opolu/ Łambinowicach ale portal tego muzeum niewiele co mówi. Myślę, a właściwie widzę, że najbardziej prężne jest Muzeum Powstania Warszawskiego mogą coś doradzić. Ja nie jestem tak zaawansowanym historykiem by się podejmować (na razie) wgłębiania w tak wyspecjalizowane dokumenty.

    
    
Bodajże rok temu dzwoniłem do Łambinowic i Opola, rozmawiałem z dwiema osobami, nie pomnę już z kim, ale oni .. nie mają pojęcia gdzie są kartoteki jeńców.    
    
Skierowano mnie do Żagania, ale tam.. jeszcze gorzej. Nikt nic nie wie...    
    
Stąd moje pytanie    
    
Pozdrawiam    
G.

Grześ

[Odpowiedz]

    
    
    
Witam    
    
Jestem po spotkaniu z grupą zainteresowanych tematem osób. Nie chcę zapeszać, więc nie będę się na razie rozwodził na ten temat. Powiem tylko, że nie są to sąsiedzi z bloku.     
Nie mam wprawy w takich spotkaniach, muszę się do nich przygotowywać, ale jestem dobrej myśli.    
    
Obkupiłem się w Muzeum Martyrologii Alianckich Jeńców Wojennych w publikacje, muszę ten materiał uporządkować i przyswoić.    
    
Antoni Kiewnarski był podobno (nie mam jakichś źródłowych danych, tylko wzmianki w felietonach) adiutantem Władysława Sikorskiego. Poszukuję danych biograficznych.    
Bo opisując zainteresowanym człowieka nie wystarcza stopień służbowy i data urodzenia, ewentualnie przydział służbowy czy numer samolotu.    
    
Odpowiadając na pytanie gdzie są dokumenty jeńców. Wg mnie w Opolu/ Łambinowicach ale portal tego muzeum niewiele co mówi. Myślę, a właściwie widzę, że najbardziej prężne jest Muzeum Powstania Warszawskiego mogą coś doradzić. Ja nie jestem tak zaawansowanym historykiem by się podejmować (na razie) wgłębiania w tak wyspecjalizowane dokumenty.    
    
    
    
..

Lech Śmiarowski

[Odpowiedz]

Witam,    
mam pytanie do p. Lech Śmiarowski. Czy pan wiem gdzie obecnie znajduje się w Polsce dokumentacja obozów jenieckich?    
    
Pozdrawiam    
Grześ    
    

Grześ

[Odpowiedz]

    
Witam,    
dziękuję za cenne wskazówki turystyczne i za zamieszczane informacje co do rozwoju i przebiegu Pańskich działań w rozpropagowaniu tego tematu.    
    
Pozdrowienia    
W.G

W.G	[Odpowiedz]

    
    
Temat jeszcze żyje i myślę, że pożyje jeszcze trochę.    
    
Warto odwiedzić Żagań. Ładne miasto, przestronne - łatwo zaparkować. Sporo zabytków w niedalekiej odległości, można pospacerować.     
Lotnicy i obiekty związane z ucieczką są na obrzeżu miasta przy drodze na Iłową, na południe. Słabo są oznakowane, tj. tunel "Harry" i cmentarz na którym były złożone urny. Bo muzeum widać z drogi. Wszystko po lewej stronie, jadąc na Iłową. Trzeba jechać samochodem, bo z centrum kawałek drogi.    
Władze Żagania chcą turystycznie wykorzystać (słusznie) nagłośnioną w świecie ucieczkę. Jak piszą w lokalnej gazecie, to dzięki temu incydentowi wojennemu Żagań jest rozpoznawalny w świecie.    
    
Jak mi powiedział pracownik muzeum, Anglicy traktują sprawę "pięćdziesięciu" jak my Katyń.     
I istotnie widać ich obecność. Na pustej obecnie mogile (na byłym cmentarzyku obozowym leży obecnie czterech Amerykanów) są złożone papierowe krzyżyki z kokardką, w dużej ilości.    
    
Żeby zobaczyć zdjęcia wszystkich pięćdziesięciu wystarczy wejść na stronę muzeum, a tam kliknąć link Stalag Luft III - www. b24.net     
    
..

Lech Śmiarowski

[Odpowiedz]

    
    
Jelenia Góra odegrała niechlubną rolę (po Zgorzelcu) w sprawie "50 z Żagania" .    
Tu rozegrała się znacząca część dramatu.    
    
Pierwszego mordu dokonano właśnie na oficerach polskich Antonim Kiewnarskim i Kazimierzu Pawluku pod Jelenią Górą na drodze do Zgorzelca w okolicy Siedlęcina późnym popołudniem.    
    
Ponieważ to był pierwszy mord, na pewno był komentowany w środowisku funkcjonariuszy Gestapo. Dużo na ten temat wiedział Wilhelm Scharpwinkel - szef wrocławskiego Gestapo, więziony w Moskwie. Właściwie to IPN powinien zapytać, czy też spowodować przejrzenie jego akt.     
    
    
    
..

Lech Śmiarowski

[Odpowiedz]

    
Ten wątek przypomina grę w chińczyka. Mijają dni i nic, nagle "szóstka" - idziesz do przodu.    
    
Dziękuję Panu Ireneuszowi za link.     
Właśnie miałem szukać tego muzeum, bo się tam wybiorę może w tym, może w przyszłym tygodniu. Z tekstu zamieszczonego w portalu muzeum wynika, że Mondschein dotarł do Siedlęcina z dużą grupą. Że siedzieli w Jeleniej Górze w areszcie. Brakowało mi tej informacji.    
    
W dokumencie ZSRR 413 U.K. 48 (przytoczonym już wcześniej) przedstawiono:    
    
"pkt 4 Ostatnie wiadomości o zmarłych przekazane przez kolegów, którzy przeżyli tragedię, są następujące:    
    
Flt-Lt Wernham, Kiewnarski, Pawluk i P.O. Skanziklas.    
    
W dniu 26 marca 1944 r. lub koło tej daty powyżsi oficerowie byli przesłuchiwani przez policję w Jeleniej Górze i odprowadzeni do więzienia cywilnego tamże. Rano dnia 29 marca Pawluk i Kiewnarski zostali wywiezieni, nieco później tego samego dnia zostali wywiezieni Skanziklas i Wernham... Od tego czasu nie widziano ich. Dostarczone później do stalagu urny z ich nazwiskami nosiły datę 30 marca 1944. "    
    
Datę ich śmierci należy przyjąć 29 marzec. Taka była rutyna grupy Luxa. Przekazano zwłoki do skremowania po południu i skremowano następnego dnia.    
Zastanawiałem się kto mógłby być świadkiem, skoro wszystkich ujętych w Jeleniej Górze zamordowano. Tymczasem tutaj było więzionych więcej zbiegów.    
    
Przy okazji - w portalu muzeum w spisie zbiegów wytłuszczono nazwiska zamordowanych, lecz pominięto Kanadyjczyka Wernhama, należy to skorygować.    
    
    
..

Lech Śmiarowski

[Odpowiedz]

Panie Lechu - gratuluję konsekwencji i życzę powodzenia w dalszych zabiegach. Zachęcam także, o ile nie miał jeszcze Pan okazji, do odwiedzenia Muzeum Martyrologii Alianckich Jeńców Wojennych w Żaganiu. Choćby wirtualnie. Poniżej link do stron muzeum z ciekawymi artykułami www.muzeum.eline2.serwery.pl/index.php?id=15&lng=pl    
Muzeum posiada także własne archiwum (w nim m.in. protokół procesu przed Brytyjskim Trybunałem Wojskowym w Hamburgu w 1947 r.     
    
- Anton Gill: „Wielka ucieczka” – Warszawa 2003.     
    
- Tadeusz Sojka: „Sagan Befehl – fakty i dokumenty” – Zielona Góra 1986.     
    
- Rajmund Szubański: „Pięćdziesięciu z Żagania” – Warszawa 1987.     

Ireneusz Wojewódzki

[Odpowiedz]

''Pojde do miejscowych politykow''    
    
Panie Lechu, z tym to bym poczekal do nastepnych wyborow. Podczas kampanii obiecaja Panu wszystko. Wlacznie z Panskim artykulem po chinsku w amerykanskiej gazecie:)    
Brak teraz mody na polskie tematy. Historia tez musi sie oplacac...niestety.

piotr

[Odpowiedz]

    
No i jestem w kropce - minął kolejny piątek.    
Czekałem cierpliwie, okazuje się bezskutecznie. Rozmowy ze mną były tylko kpiną, puszczaniem mnie w mgłę? Nie mogę tego zrozumieć.     
Dostaje, zdawałoby się polska gazeta - fakt postkomunistyczna - gotowy materiał (możliwe, że nieprofesjonalny). Wielu uważa, że nośny, wzbudzający zainteresowanie temat. Mogą go sobie dopracować. Moje nazwisko opuścić - nie podpisywałem się nawet, podałem dane i telefon w razie zapytań.     
Powiedział mi redaktor "skierowany", że mają inny temat też historyczny. Nie chce mi się nawet czytać, bo...    
W poprzednim tygodniu napisali całą stronę o hodowcy koni, które śmierdzą sąsiadce i urzędy nic nie mogą, bo hodowla legalna (na wsi po prostu hoduje się zwierzęta). Może to znajoma którejś z pań pracującej w redakcji?    
To jest Polska właśnie.    
    
Pójdę do miejscowych polityków. Nie chciałem z poświęcenia lotników robić jakiejś kampanii. Chciałem i chcę nadal zainteresować miejscową "entelegencję" archiwistów, szperaczy, zainteresowanych historią regionu maksymalnym wyjaśnieniem wypadków z 44 roku. Postawą , motywacją, biografią ofiar i oprawców. Zwłaszcza, że ucieczka żagańska jest już znana w szerszym świecie, w odróżnieniu od ucieczki z Doessel.    
Dowodem na to, że moje rozumowanie nie jest całkiem bez sensu, jest zainteresowanie filmem dokumentalnym o żyjącym uciekinierze z Oświęcimia.    
    
    
    
..    
    

Lech Śmiarowski

[Odpowiedz]