Franek Panie Dariuszu
Niniejszym informuję, że wartosć Mkr dla samolotu Spitfire wynosiła 0,89, dla Mustanga rzędu bodaj 0,86 a dla Thunderbolta 0,79-0,82 (piszę z pamięci). Próby przeprowadzano w Royal Aircraft Establishment w Farnborough bodaj jesienią 1943, a po wyselekcjonowaniu samolotu Spitfire jako mającego największą wartość krytycznej liczby Macha, w kwietniu 1944 przeprowadzono serię lotów badawczych. Podczas jednego z nich od Spitfire'a odmaszerowało śmigło, ale samolot bezpiecznie wylądował. Pomiarów prędkości dokonywano na podstawie pomiarów ciśnienia, a następnie przeliczano je na prędkość rzeczywistą i liczbę Macha. Nurkowania przeprowadzano z wysokości rzędu kilku tysięcy metrów (o ile dobrze pamiętam, poniżej 10 tys. Podobne próby prowadzono też w USA i w Niemczech. Żaden z samolotów zbudowanych podczas wojny nie mógł latać z prędkością ponaddżwiękową, ale problemy związane ze zbliżaniem się do prędkości okołodźwiękowych były obecne i oczywiście opisywano je w fachowych publikacjach. Stąd wielu lotników znało opis zjawiska i następnie odnosiło je do swoich doświadczeń, czasem słusznie, czasem nie. Nie ma w tym jednak nic śmiesznego.
Tak nawiasem rzecz biorąc, pierwszy samolot naddźwiękowy, Bell X-1 bynajmniej nie miał skrzydła skośnego. Może się pan o tym łatwo przekonać szukając zdjęcia tego samolotu w googlu. |